| Ubranie
Kombinezon kierowcy wytrzymuje nawet 11 sekund w temperaturze 840 stopni Celcjusza. Jest wykonany z nomexu - elastycznej tkaniny odpornej na ogień, prąd i uszkodzenia mechaniczne. Tkanina ta jest także lekka, odpowiednio elastyczna i przewiewna oraz dobrze odprowadza wilgoć ponieważ w trakcie wyścigu ciało kierowcy produkuje litry potu. Logo i inne naszywki sponsorów są wykonywane z tego samego tworzywa. Ubranie ma na ramionach uchwyty, za które kierowca, w razie wypadku, jest wyciągany z bolidu razem z kokpitem. Kokpit jest również przypinany do ubrania. Wyciąganie kierowcy razem z kokpitem zapobiega dalszym urazom. Uchwyty na ramionach muszą być wystarczająco silne, by udźwignąć kierowcę razem z kokpitem, natomiast sposób przypięcia kierowcy do siedzenia musi być łatwy do odpięcia dla załogi ratowniczej.
Rękawice muszą być ognioodporne i bardzo cienkie, żeby nie ograniczały ruchów kierowcy. Podobnie podeszwy butów umożliwiające swobodną pracę na pedałach. Wszystkie inne warstwy ubrania noszone pod kombinezonem, w tym bielizna, jest również ognioodporna i wygodna, spełnia te same wymagania.
System HANS (Head and Neck Support) wspiera i chroni ręce i kark; kierowca ma na ramionach ramę, do której dwoma elastycznymi paskami podpięty jest hełm.
Pasy
Pasy bezpieczeństwa są tak zaprojektowane by kierowca mógł opuścić kokpit maksymalnie w ciągu 5 sekund, dlatego jednym ruchem musi uwolnić wszystkie pasy trzymające ramiona, miednicę i nogi.
Kask
Kask waży 1,25 kg i jest zbudowany z trzech substancji: mikrowłókien węglowych, co zwiększa jego twardość a zatem i wytrzymałość oraz włókien aramidowych i polietylenu, które są nieprzenikalne i zabezpieczają wnętrze.
Hełm składa się z kilku różnych warstw. Dwie zewnętrzne to typowe włókna węglowe wzmocnione żywicą. Pod tą warstwą kryje się następna, uformowana z bardzo odpornego tworzywa podobnego do plastiku. Następna jest warstwa z plastiku na bazie polistyrenu, bardziej miękka i podatna na kształtowanie, którą pokrywa się materiałem ognioodpornym, takim samym, z jakiego wykonuje się kombinezon.
Wizjer zbudowany jest z poliwęglanu łącząc wyjątkową wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne i termiczne z doskonałą przejrzystością. Niektóre wizjery są barwione a od wewnątrz pokryte środkami chroniącymi przed parowaniem. Czasami kierowcy używają owiewek, które po zabrudzeniu są usuwane w czasie wyścigu dla poprawy widoczności.
Kształt kasku, jak wszystko w F1, ma znaczenie aerodynamiczne i zmienia się z biegiem lat. Trzeba mieć świadomość, że nacisk, jakiemu poddawnay jest w czasie wyścigu osiąga 15 kg.
Kask musi mieć również dobrą wentylację, bo zużycie tlenu wewnątrz jest bardzo duże. Specjalne filtry chronią przed dostaniem sie cząstek brudu do środka.
Naturalnie używane są wyłącznie kaski, które przeszły wyczerpujące testy zderzeniowe, są zgodne z regulaminem i zostały zatwierdzone przez FIA. Muszą też doskonale pasować do HANS. Na szczęscie malowanie jest dowolne lecz mimo takiego zaawansowania technologicznego - nadal ręczne i bardzo pracochłonne.
Kokpit
Kokpit waży mniej niż 60 kg i jest zbudowany z ok. 12 warstw, do czego używa się ok. 30 m2 bardzo cienkich włokien węglowych. Zewnętrzna osłona węglowo-zylonowa ma 6 milimetrów. Włókna węglowe i zylon są materiałami bardzo twardymi i wytrzymałymi. Specjalne osłony zylonowe chronią kokpit także przed odłamkami.
opony
Opony są wypełnione azotem a nie powietrzem, dzieki czemu utrzymywane jest w nich stałe ciśnienie. Ma to duże znaczenie dla bezpieczeństwa ponieważ niewielka nawet zmiana ciśnienia w oponach znacząco wpływa na sterowność bolidu i jego przyczepność.
Nos i tył bolidu są bardzo miękkie, by pochłaniać energię uderzenia i nie przenosić jej na kokpit.
Testy zderzeniowe
Każdy samochód musi przejść serię testów zderzeniowych statycznych i dynamicznych. Z każdego z nich kokpit musi wyjść w absolutnie nienaruszonym stanie.
Każdy samochód wyposażony jest w urządzenie podobne do czarnej skrzynki stosowanej w samolotach. Urządzenie zapisuje prędkość i jej spadek w czasie zderzenia, co pozwala na dalsze prace nad poprawą bezpieczeństwa.
Bezpiczeństwo w boksach
Prędkość w boksach nie może przekraczać określonej regulaminem wartości (60 km/h w czasie treningu i 80 km/h w czasie wyścigu). Za przekroczenie tego ograniczenia grożą kary.
W parku serwisowym są dwie linie - szybka linia wzdłuż ściany i linia wewnętrzna wzdłuż garaży. Mechanicy mogą przebywać tylko w określonym obszarze wokół linii wewnętrznej.
Tor
Tory są ogrodzone bardzo wysokimi ogrodzeniami, by zabezpieczyć widzów i obsługę przed odpadającymi częsciami rozbitego bolidu. Miejsca, na których rozwijane są bardzo duże prędkości, opróćz ogrodzenia z opon mają dodatkowe bariery, które pochłaniają energię zderzenia przy prędkości nawet 200 km/h.
W miejscach, gdzie przy dużych prędkościach łatwo wypaść z toru, ustawione są tzw. pułapki żwirowe. Jest to pas wysypany specjalnym tworzywem (okrągłe kuleczki o średnicy 5-16 mm) na głębokość minimum 25 cm. Żwir jest specjalnie zaprojektowany, by tworzyć jak największe tarcie, dzięki czemu stawiany jest duży opór i samochód szybko traci prędkość.
Opieka medyczna
Centrum Medyczne F1 wyposażone jest we wszystkie najnowocześniejsze sprzęty. Obługuje je trzyzmianowa obsada, do której zawsze należy chirurg-ortopeda, anestezjolog i sześciu inych specjalistów. Każdy poszkodowany w wyścigu zawsze trafia najpierw do CMF1.
W czasie wyścigowego weekendu w stanie gotowości musi być także 15 placówek medycznych w bliskim sąsiedztwie toru. W sumie nad życiem i zdrowiem uczestników imprezy czuwa ok. 130 osób z wykształceniem medycznym.
W pobliżu toru zawsze stoją dwie karetki i helikopter z obsługą pilota, lekarza i dwóch pielęgniarzy. Poza torem w pogotowiu są: drugi helikopter i następne cztery karetki rozstawione wokól toru.
Sześć samochodów ratowniczych i dwa dodatkowe, wysoce wykwalifikowane zespoły ratownicze są zawsze gotowe do pracy, na torze mogą pojawić sie w ciągu 30 sekund.
| |