IRL powstało z dwóch amerykańskich serii wyścigowych: CART i Indianapolis 500 (potem IRL), które długie lata istniały oddzielnie mimo jednego rodowodu na torze Indianapolis Motor Speedway. Wydawać się mogło, że seria CART miała lepszy start i większe – światowe ambicje z udziałem takich sław jak Honda czy Mercedes. IRL początkowo oddana była wyłącznie amerykańskim silnikom i markom samochodowym a wyścigi odbywały się wyłącznie na torach owalnych, podczas, gdy seria CART preferowała tory drogowe. Niestety nadszedł czas, gdy CART stracił sponsorów, zespoły, zawodników, część z nich przeszła do IRL, która z czasem stała się bardziej spektakularna. Dalsze polityczne decyzje (np. używanie tylko 1 samochodu) praktycznie równała się śmierci tej serii. IRL w międzyczasie rozwijała się, zaczęła też używać torów drogowych. W 2009 roku nastąpiło połączenie obu serii, właściwie na warunkach IRL a CART odeszła w niepamięć. Historia zatoczyła koło.
Wybrane informacje
Weekend: nie ma ograniczeń do weekendu, kwalifikacje i wyścigi odbywają według ustalonego kalendarza.
Tory: różne – owalne i nieowalne (drogowe).
Start: start lotny.
Nadwozie: monocoque.
Podwozie: ten sam typ dla każdego zespołu, jeden dostawca.
Silnik: 3.5l, V8, jeden dostawca.
Paliwo: etanol.
Opony: dozwolone gładkie, jeden dostawca.
Wspomaganie/kontrola: zabronione.
Kierowcy: kilku z jednej stajni, dowolność w doborze sponsora, różnice wyglądzie i nazwie samochodów, dozwolona wymiana kierowców i zespołów obsługujących.
Punktacja: punkty przyznaje się każdemu, kto ukończył wyścig a oprócz tego dodatkowe punkty za najszybsze okrążenie, największą liczbę okrążeń na prowadzeniu i za najlepszą pozycję startową.
Władze: Hulman and Co.
Internet:
Strona oficjalna Indy Car
